Ahval

Holaa amigas !  Yazdığım yazılara güzel yorumlar aldığım gibi ''içimizi kararttın yahu!'' diyenler de olmuyor değildi. Bende hep içimin karanlık kısmını yansıtmamak adına biraz değişiklik olsun istedim. B u yaz yapmak istediğim, aklımda olan birkaç şeyi sıraladım. Belki de yapmayacağımı bile bile kendime oynadığım küçük bir kandırmaca oyunumdur bu, bilemedim.   Eveeet muhteşem bir final haftamın ardından hız kesmeden kendimi müthiş misafir ağırlamalı bayram tatilinde buldum.  Bütün hengame bitip kendimle baş başa kalınca 'ben boş zamanlarımda ne yapıyordum?' sorusunun her yaz olduğu gibi beynime dank etmesiyle kendimi bir boşluğun içinde bularak boş duvar izlemeli aktivitemi tekrar hayata geçirdim. -Hayırlı olsundu çünkü böyle zamanlarda çok tehlikeliyimdi- Baktım olmuyor bu boşluk zehri zihnimi daha fazla sarmadan hanimiş benim final zamanı beynimi kurcalayıp ahh boş olsamda yapsam dediğim şeyler diyerek her birini kağıda döktüm. Şimdi sizlere kafamda kuyrukl

Sizde kendinize gülüyor musunuz?   Ben çok gülerim mesela hemde en çok kendime gülerim. Ama şimdilerde bir kalbim olduğunu unutup hunharca savurduğum duygularımı toplamaya çalışıyorum.  'Sen neleri atlatamadın bunu mu atlatacaksın be Ayşenur' mottosuyla çıktığım şu yola sendeleyerek atıyorum adımlarımı. Düşündüğüm yanlarım ağrıyor. İçimde avaz avaz bağıran sesleri kısmaya çalıştıkça hoparlörün bozuk düğmesi sesi daha da yükseltiyor. Böyle şey olsa mesela istemediğimiz şeyleri bir kerede kafamızdan atabilsek. Olmuyor mu? Hiç mi? Peki. Bir kağıt bile en fazla 8 kez katlanabilirken nasıl olurda kendime katlanıyorum diye düşünmüyor değilim bazen. İçimde sevgi adına biriktirdiğim ne varsa  nefrete dönüştüğünü hissedebiliyorum. İnandığım şeyler üzerine inancımı yitiriyorum. K afamda kurduğum ütopyamda gerçeklik yıkıyor algımı.  Aklıma geldikçe beynimi söküp atmak istediğim düşüncelere kapılıyorum çoğu zaman. Kendime ne çok haksızlık ediyorum bir bilseniz. Herkese karşı olan me